สีย้อมจีวรพระ

    จีวรเป็นผ้าห่มคลุมกายของพระภิกษุุสงฆ์ในพระพุทธศาสนา

ในสมัยพุทธกาล การย้อมจีวร พระภิกษุสงฆ์ใช้มูลโคหรือดินแดงย้อมจีวร ทำให้สีของจีวรเป็นสีคล้ำต่าง ๆ ไม่เป็นเอกภาพ  มีการทักท้วง พระพุทธเจ้าจึงทรงให้ ภิกษุทั้งหลายเราอนุญาตน้ำย้อม 6 ชนิดสำหรับย้อมจีวร คือ น้ำย้อมจากรากไม้ น้ำย้อมจากต้นไม้ น้ำย้อมจากเปลือกไม้ น้ำย้อมจากใบไม้  น้ำย้อมจากดอกไม้ และน้ำย้อมจากผลไม้ เมื่อย้อมเสร็จแล้วจีวรจะออกมาเป็นสีกรัก  สีเหลืองหม่น  หรือสีเหลืองเจือแดงเข้มเหมือนย้อมด้วยแก่นขนุน ในสมัยนั้นสีจีวรของพระโดยทั่วไปจะไม่ค่อยสม่ำเสมอ สาเหตุเพราะว่าพระท่านใช้พวกแก่นไม้ แก่นยางมาย้อม ไม้บางพันธุ์ให้สีเข้มอ่อนไม่เท่ากัน ด้วยวิธีการย้อมนี้เรียกว่าการย้อมฝาด สารฝาด เป็นสารแทนนินที่มีอยู่ในส่วนของพืชบางชนิด มีรสขมฝาด สารดังกล่าวมีคุณสมบัติช่วยให้สีติดกับเส้นใยผ้าได้ดี  เชื่อกันว่าเมื่อย้อมฝาดแล้วจะทำให้ผ้านั้นไม่เปื่อยง่าย เพราะยางไม้บางชนิดมีคุณสมบัติเป็นยา ทำให้เชื้อราไม่เจริญง่าย  ขบวนการย้อมสีจีวรเมื่อเทียบกับสมัยนี้มีขั้นตอนมากกว่า  ปัจจุบันนี้พระท่านไม่ค่อยนำแก่นไม้แก่นยางมาย้อมจีวร เพราะส่วนหนึ่งก็หายากและต้องช่วยกันรักษาป่าไม้ให้อยุ่กับเราบนโลกใบนี้  เราจึงต้องใช้สีย้อมสังเคราะห์ขึ้นมาแทน โดยจัดทำสีที่ใกล้กับสีของพวกแก่นไม้แก่นยาง ตามประเพณีนิยมและวัฒนธรรมของชาวพุทธ 

 สีย้อมจีวรตรากิเลน เป็นสีย้อมคุณภาพอย่างดี ย้อมง่าย อำนวยความสะดวกในการใช้แด่พระภิกษุสงฆ์ ผู้ปฏิบัติพระธรรมวินัย สีจีวรรักษาตามประเพณีนิยม

สีย้อมจีวรตรากิเลน มีสีเหลือง สีทอง สีราชนิยม สำหรับย้อมจีวรสายธรรมยุตหรือมหานิกาย

สีกรัก สีแก่นขนุน สำหรับย้อมจีวรสายกรรมฐาน สายวัดป่า

สีย้อมจีวรตรากิลน มีประวัติเก่าแก่มานานกว่า 50 ปี จึงเป็นสีย้อมจีวรที่ได้รับความไว้ใจ และเชื่อถือจากพระอาจารย์ ทุกวันนี้